Wywiady

Wywiad z AGNIESZKĄ PŁOSZAJ

Agnieszka Płoszaj –  urodziła się w 1981 roku. Polska autorka powieści kryminalno-obyczajowych. Łodzianka, przedsiębiorca. Zadebiutowała w 2017 roku powieścią „Czarodziejka”, która otwiera cykl łódzkich kryminałów – „Ogrodnik” (2018) i „Bigamista” (2020), z duetem śledczych Karski i Mielczarek oraz niepokorną Julią Bronicką. Nominowana do nagrody „Człowieka Łodzi” 2018. W roku 2019 została uznana za jedną z piętnastu najlepszych polskich autorek kryminałów. 

Zapraszam do wywiadu z Autorką książki „Bigamista”.

„Bigamista” to trzecia część kryminalnej trylogii. Proszę powiedzieć, czy pisząc pierwszą część pt. „Czarodziejka” zakładała Pani kolejne?

A.P:Zaczynając przygodę z pisaniem, zakładałam że nie poprzestanę na „Czarodziejce”. Wiedziałam, że powstaną kolejne części serii. Dlatego już w „Czarodziejce” zostawiałam sobie otwarte wątki.

Nie ukrywam, że „Bigamista” to pierwsza Pani książka, którą przeczytałem. Przede mną jeszcze wspomniana „Czarodziejka” oraz „Ogrodnik”. Czy lepiej czytać te książki w kolejności, czy można czytać je niezależnie?

A.P: To często zadawane pytanie. Najtrafniej odpowiedziała na nie blogerka i znawczyni literatury Wioleta Sadowska w recenzji „Bigamisty” – Jeśli interesuje cię wątek obyczajowy, trzymaj się kolejności, jeśli najważniejsza jest intryga kryminalna, czytaj jak chcesz.

Akcja Pani książek rozgrywa się w Łodzi. Czy umiejscowienie jej właśnie w tym mieście podyktowane jest tym, iż jest Pani mieszkanką tego miasta? Czy zadziałał tutaj lokalny patriotyzm?

A.P: Łódź to moje rodzinne miasto. Jego dzielnice nie mają przede mną tajemnic. Lokalny patriotyzm? 😉 Lubimy gdy „nasze” błyszczy. Tak jest i w moim przypadku.

Jakub Karski czy Tomasz Mielczarek. Który z tych bohaterów jest bliższy Pani ideałowi mężczyzny?

A.P: Zdecydowanie Tomasz Mielczarek. Jego postać nosi w sobie najwięcej cech charakteru mojego męża. Więc to oczywiste, że jest mi do niego najbliżej. Nie znaczy to jednak że inne męskie postacie są mi obojętne. Przepadam wprost za Aleksandrem Tolczenko i jego synem Saszką. 😉

Julia Bronicka jest bohaterką, która pozostanie w mej pamięci. W „Bigamiście” dąży do poznania prawdy o rodzinnej przeszłości. Jest w tym nieugięta. Proszę przyznać jakie cechu Juli Bronickiej są spójne z Pani cechami?

A.P: Również z tym pytaniem często się spotykam 😉 Julia Bronicka to rzeczywiście bliska mi postać, moje alter ego. Julka nie poddaje się łatwo i uparcie dąży do celu. Lubi ryzyko i adrenalinę, często działa nie do końca zgodnie z przyjętymi normami – „pod prąd”, fascynują ją nieczyste i szemrane zagrywki i to są absolutnie moje cechy. Podobnie jak moja bohaterka, podejmuje decyzje ryzykowne, nie boję się przekraczać granic. Zdarza mi się balansować na krawędzi. I to z premedytacją. Poza tym przelałam na Julię wrażliwość na sztukę, malarstwo. Ogólnie na piękno. Rozczula mnie. Tak samo jak czyjś sukces. To kompletnie niepolska cecha J Jednak nie można brać na poważnie zbieżności charakteru Julii i mojego. Trzeba pamiętać że ja pisząc, dobrze się bawię. Koloryzuję i podkręcam sytuacje. I mam świadomość, że nie poniosę za to żadnej odpowiedzialności karnej. Jestem poza prawem. W realnym życiu każdy występek musi być rozliczony. Ci którzy znają mnie prywatnie, nie mieli problemu by już w „Czarodziejce” odgadnąć w którą rolę się wcieliłam.

„Bigamista” to kawał dobrego i mocnego kryminału. To również ciekawa historia Julii. Ciekaw jestem skąd zrodził się pomysł na tę historię?

A.P: Historie często piszą się same. Trudno to wyjaśnić. To siedzi gdzieś głęboko w sercu, w głowie. Tak po prostu jest.

„Bigamista” to trzecia część trylogii. Zatem kończy Pani pewną historię. Czy aby na pewno? Czy bohaterowie nie powrócą w innej książce? A może dla swych czytelników szykuje Pani całkiem nową historię?

A.P: „Bigamista” kończy trylogię. Takie jest przynajmniej założenie na dzień dzisiejszy 😉 Kolejna książka jaką planuję wydać w tym roku, to zupełnie nowy kryminał, z zupełnie „świeżą obsadą”. Ale nadal pozostaję w łódzkich realiach. A główna bohaterka? Julia to przy niej anioł. 😉 Niebawem ukaże się także powieść dla dzieci mojego autorstwa. Bardzo emocjonalny i emocjonujący projekt. Pękam z ciekawości.

Jest Pani autorką powieści kryminalno-obyczajowych. Gdyby miała Pani wybrać tylko jeden z tych gatunków, który by Pani wybrała, kryminał, czy obyczaj?

A.P: No coż. Trudny wybór. Jednak chyba stanęła bym po tej ciemnej stronie. Kryminał.

12 marca w dniu premiery „Bigamisty” miało odbyć się spotkanie autorskie, w dosyć nie typowym miejscu, a mianowicie na łódzkim Komisariacie. Jednak ze względów zagrożenia epidemiologicznego, spotkanie to zostało odwołane. Proszę powiedzieć, czy jednak, gdy wszystko wróci do normy, będzie ono zorganizowane?

A.P: O taaak! I mówię to z pełnym przekonaniem. Rzeczywiście, wirus zepsuł nam promocję. Ale ja traktuję to jako chwilowe zawieszenie. Kiedy wszystko wróci do normy, ja wracam do zaplanowanych działań. Tym bardziej, że nie tylko mnie zależy na tym spotkaniu. Także łódzkiej policji. To świetni ludzie. Bardzo otwarci i chętni do współpracy. Sama sobie zazdroszczę ;))))

„Bigamista” to dla mnie doskonały kryminał z intrygująca zagadką oraz wciągającą historią miłosną. Dlaczego jeszcze warto sięgnąć po Pani najnowszą książkę?

A.P: Niepoprawnie jest wychwalać swoją pracę. Nieładnie… Ale to naprawdę dobra książka. Uważam, że wątek historyczny i przeplatające się z nim moje wizje literackie są wciągające i chwilami zapierają dech. Czasem czytam fragmenty ‘’Bigamisty” i myślę sobie… Cholera, dobrze to wyszło!

DZIĘKUJĘ BARDZO ZA ROZMOWĘ. ŻYCZĘ DALSZYCH SUKCESÓW.

guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

jeszcze chwilka…