Pył wojennej zawieruchy.

„Podróż do krainy umarłych” to pierwsza części trzytomowego cyklu autorstwa Joanny Jax zatytułowanego „Zanim nadejdzie jutro”. Autorka tym razem zaprasza nas do czasów wojny, która niesie ze ze sobą spustoszenie i niepowetowane straty. Natomiast dzięki tej lekturze zyskujemy wzruszające historie, które poruszają głębią przekazu. Pisarka w tej niezwykłej powieści dzieli się z nami historią zwykłych ludzi, których plany i marzenia legły w gruzach wojennej zawieruchy. W ciągu kilku minut wszelkie życiowe plany czy miłosne uniesienia ulatują wraz z hukiem spadających bomb. Wielkie marzenia przyszłości w jedną chwilę zmieniają się w marzenia o przeżycie kolejnego dnia. Korowody wojska w dramatyczny sposób zaburzają dotychczasowy spokój. Wojna zmienia perspektywę patrzenia na życie o sto osiemdziesiąt stopni.

Powieść Joanny Jax jest emocjonującą lekturą, z której płynie mądra życiowa lekcja. Czytając tę książkę możemy uzmysłowić sobie wartość naszego życia oraz docenić świadomość tak ważnego poczucia bezpieczeństwa. To co cenię sobie w twórczości Pani Joanny to dbałość o każdy szczegół przedstawianej historii, dzięki czemu mamy świadomość, iż powieść ta jest zaproszeniem do wyjątkowej podróży w głąb ludzkich zawiłych losów. Dzięki tej powieści przebywamy również drogę po swych rozważaniach dotyczących naszej egzystencji. „Podróż do krainy umarłych” jest książką, w której nie ma jednego głównego bohatera. I to jest dodatkową wartością tej powieści. Na jej kartach poznajemy losy między innymi Błażeja charakterystycznego młodego chłopaka, który prowadzi hulaszczy tryb życia, czy też młodej dobrze rokującej aktorki, która wiedzie szczęśliwe życie u boku lekarza.

Joanna Jax kreśli również historię chłopca opiekującego się niewidomym dziadkiem oraz bliźniaczek pozostawionych przez ojca o którym słuch zaginął. Czytelnik nie przejdzie również obojętnie wobec losów młodej mężatki wychowującej swoją córeczkę. Wszystkie postacie są tak charakterystyczne, ujmujące, iż nie sposób wybrać spośród nich jednego głównego bohatera bowiem każdy z nich zasługuje na miejsce w naszej pamięci. A wspólnym mianownikiem tychże bohaterów są zatracone marzenia, których nie sposób odbudować. Autorka przedstawiając nam losy swoich bohaterów, robi to w tak wyjątkowy sposób, iż my sami współodczuwamy. Pani Joanna w tej powieści ukazuje empatyczną naturę pisarki. Umiejętnie i w pełni realnie odzwierciedla ducha wojennych zniszczeń. Nie tylko tych materialnych, które można przecież odbudować, lecz tych najcenniejszych, głęboko skrywanych w naszych sercach i umysłach. Autorka dzięki tej książce pozwala nam choćby na chwilę zatrzymać się, abyśmy zastanowili się nad ogromną wartością poczucia wolności. Wolności, której bohaterom powieści zabrano z dnia na dzień. Ograbiono ich z poczucia człowieczeństwa. Wreszcie sami w walce o przetrwanie nie raz zmuszani są przekroczyć tę granice. 

Joanna Jax kreśli narrację, która pokazuje nam, jak wojna może zmieść w pył nasze marzenia i zetrzeć w proch tysiące ludzkich istnień. Lektura „Podróży do krainy umarłych” uświadamia, że wolność to najważniejsza wartość, ponieważ gdy „wojna jest wszędzie, możemy jedynie wybrać sobie but, pod którym będziemy dogorywać”. Zapewniam, że czytając najnowszą powieść autorki, nie zmrużycie oczu, dopóki nie poznacie w całości tej historii. Wczytajcie się w nią już dziś, „zanim nadejdzie jutro”. Fabuła tej powieści jest niezmiernie bogata w życiorysy bohaterów, których w tej książce poznajemy. A co najważniejsze odbywamy z nimi tę drastyczną podróż. Jest to bez wątpienia zasługą charakterystycznego stylu pisarskiego Pani Joanny, który powoduje, że wszystkie postacie są indywidualne, a ich życiorysy godne poznania. Warto sięgnąć po tę książkę, gdyż jej lektura jest dawką emocjonujących przeżyć, które pozostaną z nami na bardzo długo. I to co najważniejsze, są dla nas ważną lekcją poszanowania pamięci ludzi, którym wojna odebrała to, co dla nas jest codziennością tak często niedocenianą. Niech ta książka będzie również dla nas nauką pokory. Autorka maksymalnie wytęża nasze emocjonalne zmysły, niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki budzi w nas głębokie ludzkie uczucia. Przeżycia których doznajemy przy tej lekturze pozostaną z nami na bardzo długo, ponieważ są one nasycone ogromnym ładunkiem ekspresyjnym, który na papier przelała Joanna Jax. Powieść ta jest nie tylko blisko ludzkich emocji, lecz jest również nierozerwalnie związana z historycznymi wydarzeniami, co sprawia, iż odczuwane emocje nabierają na sile, gdyż pokazują nam, że to co poznajemy na kartach tej powieści, jest odzwierciedleniem tego co na własnej skórze przeżywali nasi potomni. Niezmiernie cieszę się, że Pani Joanna napisała tę powieść, gdyż pokazując nam czarne karty historii splamione krwią naszych przodków włącza myślenie, które powinno uchronić nas przed błędami przeszłości.